Dahulu kala, ada seorang gembala ke

Dahulu kala, ada seorang gembala kecil yang terkenal sampai jauh dimana-mana karena bisa memberi jawaban yang bijaksana atas semua pertanyaan yang diberikan kepadanya. Kabar tersebut sampai ke telinga Raja di kerajaan itu, tetapi sang Raja sendiri kurang percaya dengan apa yang orang kabarkan tentang gembala kecil itu, karena itu, anak gembala tersebut diperintahkan untuk datang dan menghadap ke istana. Ketika dia tiba, Raja berkata kepadanya: "Jika kamu dapat memberikan jawaban dari tiga pertanyaan yang akan saya berikan kepadamu, aku akan menganggap kamu sebagai anak saya sendiri, dan kamu akan hidup berbahagia dengan saya di istanaku."
"Apakah ketiga pertanyaan itu, paduka?" tanya anak gembala itu.
"Yang pertama adalah, berapa banyak tetesan air yang ada di laut?"
"Tuanku Paduka," jawab anak gembala, "hentikanlah semua tetesan air yang ada di bumi sehingga tidak ada satu tetespun yang akan masuk ke laut sebelum saya menghitungnya, dan saat itu, saya akan memberitahu Paduka berapa banyak tetesan yang ada di laut!"
"Pertanyaan kedua," kata Raja, "Berapa banyak bintang yang ada di langit?"
"Beri aku selembar kertas besar," kata anak itu, kemudian ia membuat begitu banyak lubang dengan sebuah jarum sehingga terlalu banyak dan tidak memungkinkan untuk dihitung. Saat selesai si Anak Gembala berkata : "Jumlah bintang yang ada di langit sama banyaknya dengan lubang yang ada di kertas ini, adakah yang mampu menghitungnya?" Tapi tak seorang pun bisa menghitungnya. Kemudian Raja berkata lagi "Pertanyaan ketiga adalah, berapa detik yang ada dalam keabadian"
"Di kerajaan ini, terletak gunung adamantine, satu mil tingginya, satu mil lebarnya, dan satu mil dalamnya, dan tiap seribu tahun, seekor burung datang untuk menggosok paruhnya ke gunung tersebut, dan, saat seluruh gunung telah di gosok oleh sang Burung, maka detik pertama dari keabadian pun berlalu."
"Kamu telah menjawab tiga pertanyaan saya secara bijak," kata sang Raja, "dan untuk selanjutnya kamu akan hidup bersama saya di istana, dan saya akan memperlakukan kamu sebagai anak saya sendiri.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

กาลครั้งหนึ่งมีพระที่รู้จักกันน้อยจนมากทุกที่เพราะมันสามารถให้คำตอบที่คิดทุกคำถามใส่เขา ข่าวถึงหูของพระมหากษัตริย์ในราชอาณาจักร แต่กษัตริย์เองไม่เชื่อว่าสิ่งที่คนบอกเกี่ยวกับคนเลี้ยงแกะน้อยจึงสั่งให้เด็กเลี้ยงแกะที่จะมาเผชิญหน้ากับศาล เมื่อเขามาถึงกษัตริย์พูดกับเขาว่า "ถ้าคุณสามารถให้คำตอบกับคำถามสามข้อที่ผมจะให้แก่ท่านและข้าพเจ้าจะปฏิบัติต่อคุณเป็นลูกชายของตัวเองและคุณจะมีชีวิตอยู่อย่างมีความสุขกับฉันในพระราชวังของฉัน."
"สิ่งที่เป็นคำถามที่สามคุณ ? ถามคนเลี้ยงแกะ
"ครั้งแรกก็คือว่าหลายหยดน้ำในมหาสมุทรได้หรือไม่"
"สมเด็จของคุณ" ตอบเด็กเลี้ยงแกะ "หยุดหยดน้ำในแผ่นดินเพื่อที่ว่าไม่มีใคร tetespun จะลงไปในทะเลก่อนที่จะฉัน คำนวณแล้วฉันจะบอกคุณกี่หยดในมหาสมุทร! "
"คำถามที่สอง" พระราชากล่าวว่า "วิธีการหลายดาวในท้องฟ้าจะมี?"
"ให้ฉันชิ้นส่วนของกระดาษ," เด็กกล่าวแล้ว เขาทำหลุมมากมายกับเข็มขึ้นมากเกินไปและไม่อนุญาตให้มีการนับ เมื่อเสร็จแล้วก็ต้อนของตนกล่าวว่า "จำนวนของดาวในท้องฟ้ามากที่สุดเท่าที่หลุมในกระดาษที่มีความสามารถในการคำนวณอย่างไร" แต่ไม่มีใครสามารถนับพวกเขา นั้นพระมหากษัตริย์กล่าวว่า "คำถามที่สามคือกี่วินาทีที่มีในนิรันดร์"
"ในรัฐนี้ภูเขาของเพชร, ไมล์สูงไมล์กว้างและไมล์ในนั้นและทุกพันปีนกมาถูจะงอยปากของพวกเขา ภูเขาและในขณะที่ภูเขาทั้งหมดถูกลบโดยนกที่สองครั้งแรกของนิรันดร์ผ่าน. "
"คุณได้ตอบคำถามที่สามผมอย่างชาญฉลาด" พระราชากล่าวว่า "แล้วคุณจะอยู่กับฉันในพระราชวัง และผมจะปฏิบัติต่อคุณเป็นเด็กของตัวเอง