During the Dutch colonial era until

During the Dutch colonial era until the Japanese invasion in 1942, the Dutch administration recorded Chinese names in birth certificates and other legal documents using an adopted spelling convention that was based primarily on Hokkien (Min), the language of the majority of Chinese immigrants in the Dutch East Indies. The administrators used the closest Dutch pronunciation and spelling of Hokkien words to record the names. A similar thing happens in Malaya, where the British administrators record the names using English spelling. Compare Lim (English) vs. Liem (Dutch), Wee or Ooi (English) vs. Oei or Oey (Dutch), Goh (English) vs. Go (Dutch), Chan (English) vs. Tjan (Dutch), Lee (English) vs. Lie (Dutch), Leung or Leong (English) vs Liong (Dutch).[1]

Hence, Lin (林, Mandarin) is spelled Liem in Indonesia. Chen (陳) is Tan, Huang (黃) is Oei or Oey, Wu (吳) is Go, Wei (魏)is Goei or Ngoei, Guo (郭) is Kwee, Yang (楊) is Njoo. And so on. Further, as Hokkien romanization standard did not exist then, some romanized names varied slightly. For example, 郭 (Guo) could sometimes be Kwik, Que, Kwek instead of Kwee, and Huang is often Oei instead of Oey.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ระหว่างยุคโคโลเนียลดัตช์จนถึงการรุกรานญี่ปุ่นในปี 1942 บริหารดัตช์บันทึกชื่อจีนรับรองเกิดและเอกสารทางกฎหมายอื่น ๆ โดยใช้การประชุมบุญธรรมการสะกดที่ถูกตามหลักภาษา (นาที), ภาษาส่วนใหญ่ของผู้อพยพชาวจีนในหมู่เกาะอินเดียตะวันออกของดัตช์ ผู้ดูแลระบบใช้ใกล้เคียงการออกเสียงภาษาดัตช์และการสะกดคำภาษาในการบันทึกชื่อ สิ่งที่คล้ายกันที่เกิดขึ้นในสหพันธรัฐมาลายา ที่ผู้ดูแลระบบอังกฤษบันทึกชื่อโดยใช้การสะกดภาษาอังกฤษ เปรียบเทียบริม (อังกฤษ) เทียบกับ Liem (ดัตช์), วี หรือ Ooi (อังกฤษ) เทียบกับ Oei หรือ Oey (ดัตช์), โก๊ะ (อังกฤษ) เทียบกับไป (เนเธอร์แลนด์) จันทร์ (อังกฤษ) เทียบกับ Tjan (ดัตช์), ลี (อังกฤษ) เทียบกับนอน (เนเธอร์แลนด์), เหลียงหรือเข้า (อังกฤษ) vs Liong (ดัตช์) [1]ดังนั้น หลิน (林 แมนดาริน) จะสะกด Liem ในอินโดนีเซีย เฉิน (陳) เป็นตาล Oey, Oei เป็นหวง (黃) หรืออู๋ (吳) เป็นไป เว่ย (魏) เป็นเก้าโง๊ย Goei หรือกัว (郭) คือ Kwee ยาง (楊) คือ Njoo และอื่น ๆ เพิ่มเติม เป็นฮกเกี้ยนจักรพรรดิมาตรฐานไม่มีอยู่แล้ว ชื่อ romanized บางแตกต่างกันเล็กน้อย ตัวอย่าง 郭 (กัว) บางครั้งอาจ Kwik เกวก Que แทน Kwee และมักจะเป็นหวง Oei แทน Oey

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ช่วงยุคอาณานิคมดัตช์จนกระทั่งการรุกรานของญี่ปุ่นในปี 1942 ในชื่อการบริหารดัตช์จีนบันทึกไว้ในใบสูติบัตรและเอกสารทางกฎหมายอื่น ๆ โดยใช้การประชุมการสะกดคำที่นำมาใช้ที่อยู่กับฮกเกี้ยน (ต่ำสุด) ภาษาของคนส่วนใหญ่ของผู้อพยพชาวจีนในที่ ดัตช์อีสต์อินดี ผู้บริหารใช้ในการออกเสียงดัตช์ฮกเกี้ยนที่ใกล้เคียงที่สุดและการสะกดคำของคำที่จะบันทึกชื่อ สิ่งที่คล้ายกันเกิดขึ้นในแหลมมลายูที่ผู้บริหารอังกฤษบันทึกชื่อโดยใช้การสะกดคำภาษา Inggeris เปรียบเทียบ Lim (ภาษา Inggeris) กับ Liem (เนเธอร์แลนด์), วีหรือ Ooi (ภาษา Inggeris) กับ Oei หรือ Oey (เนเธอร์แลนด์), โก๊ะ (ภาษา Inggeris) กับ ไป (เนเธอร์แลนด์) จันทน์ (ภาษา Inggeris) กับ Tjan (เนเธอร์แลนด์), ลี (ภาษา Inggeris) กับ โกหก (เนเธอร์แลนด์) หรือเหลียงลีออง (ภาษา Inggeris) เทียบกับเหลียง (เนเธอร์แลนด์). [1] ดังนั้นหลิน (林, แมนดาริน) สะกด Liem ในอินโดนีเซีย เฉิน (陳) เป็นตาลหวาง (黃) เป็น Oei หรือ Oey วู (吳) จะไป Wei (魏) เป็น Goei หรือคลองเตย Guo (郭) จะ Kwee ยาง (楊) เป็น Njoo และอื่น ๆ นอกจากนี้เป็นมาตรฐานฮกเกี้ยนสุริยวรมันไม่ได้อยู่แล้วบางชื่อที่แตกต่างกันเล็กน้อยโรมัน ยกตัวอย่างเช่น郭(Guo) บางครั้งอาจจะเป็นฮิวอี้เกดิวอี้แทน Kwee และหวางมักจะเป็น Oei แทน Oey