Doktor Muda
Roslan
Amin berumur dua tahun Dia suka bermain al doktor yang ibunya. Suatu hari dibeli
Citam, kucing Amin sakit. Ibu Amin suruh dia menjaga Citam
Amin ambil Cita dan baringkan di atas tilam. Dialas kepala Citam dengan bantal dan
selimut seperti gaya orang demam yang tutup badan sehingga kepala.
Ibu Amin memandang dari jauh sambil tersenyum. "Pandainya anak emak."
Amin meletak kain basah pada kepala Citam dan berulang alik dari dapur ke ruang tamu
bagi merawat Citam. Citam pula lena dan selesa dirawat Amin walaupun ia kucing yang garang.
Kemudian Amin ambil alat mainan doktor dan memeriksa jantung Citam menggunakan stateskop
"Hmm... Citam demam. " Amin bercakap lagak doktor dan terus mencapai termometer dan dimasukkan ke dalam mulut Citam.
"Panasnya! Panasnya! Citam jangan bimbang Amin bagi ubat". Amin buka mulut Citama dan berlakon seperti memberi ubat.
Ibu Anin yang melihat anaknya seperti doktor dan bercakap dengan mata terpejam celik mencuit hati ibunya. Kemudian ibunya pergi ke tandas.
"Mana Citam, Amin?" jerit ibu Amin selepas keluar tandas dan melihat Citarn tiada di sisi anaknya
"Amin letak di dalam peti ais. Biar badan Citam sejuk," ujar Amin sambil sibuk menyepahkan barang mainannya.
"Aduh! Apa nasib Citam sekarang." Ibu Amin berlari panik ke dapur menyelamatkan Citam.