Oleh: Dwi Hartanto(Sumber: Sabili N

Oleh: Dwi Hartanto
(Sumber: Sabili No. 13 TH. XVI 15 Januari 2009 / 18 Muharram 1430, hal 99-101 Edisi Khusus “The Great Muslim Traveler”)

Enam abad atau tepatnya 603 tahun sebelum Columbus, penjelajah Islam sudah bolak-balik melakukan eksplorasi di Amerika. Bahkan, ada yang menetap dan menikah dengan penduduk lokal, menjadi bagian dari penduduk asli Amerika.

Sejarah memang milik penguasa. Ketika peradaban dan kekuasaan umat Islam mulai redup, seiring jatuhnya Granada di Spanyol, benteng terakhir umat Islam di Eropa, tahun 1492, pencapaian emas para ilmuwan dan penjelajah Muslim pun ikut dikubur dalam-dalam. Salah satunya adalah sejarah penemuan benua Amerika dan cikal bakal komunitas Muslim di daratan yang dihuni orang-orang Indian ini.

Akibatnya, selama ribuan tahun, sejarah dunia yang diajarkan di sekolah-sekolah hingga perguruan tinggi diputarbalikkan. Benua Amerika ditemukan oleh Christopher Columbus, 12 Oktober 1492. Bahkan ketika pertama kali menginjakkan kakinya di daratan yang ia sangka Semenanjung Hindia itu, Columbus menyebutnya sebagai The New World.

Tapi bagi umat Islam, Amerika bukanlah ‘Dunia Baru’, sebab 603 tahun sebelum Columbus, penjelajah Muslim dari Andalusia dan Afrika Barat telah membangun peradaban di benua itu. Mereka berasimiliasi secara damai, berdagang dan menikah dengan penduduk lokal, orang-orang Indian, menjadi bagian dari lokal genius Amerika. Menzies menulis, Zheng He (Cheng Ho), Laksamana Muslim dari Cina, juga telah mendarat di Amerika pada 1421 M, 71 tahun lebih awal ketimbang Columbus. Karenanya, klaim yang menyatakan Columbus sebagai penemu Amerika akhirnya pun patah.

Literatur yang menerangkan bahwa penjelajah Islam sudah menginjakkan kaki di Amerika beberapa abad sebelum Columbus juga cukup banyak. Salah satunya ditulis oleh pakar sejarah dan geografi Abul-Hasan Ali Ibnu al-Husain al-Masudi (871-975 M). Dalam bukunya, Muruj Adh-dhahab wa Maad al-Jawhar (The Meadows of Gold and Quarries of Jewels—Hamparan Emas dan Tambang Permata), al-Masudi menulis, Khashkhash Ibnu Sa’ied Ibnu Aswad, seorang penjelajah Muslim dari Cordoba, ibukota Kekhalifahan Andalusia (Spanyol), berhasil mencapai benua Amerika pada 899 Masehi.

Al-Masudi menjelaskan, semasa pemerintahan Khalifah Abdullah Ibnu Muhammad (888-912 M) di Andalusia, Khashkhash berlayar dari Pelabuhan Delbra (Palos) pada 889 M menyeberangi Lautan Atlantik hingga mencapai sebuah negeri yang asing (al-ardh majhul). Sekembalinya dari benua yang sekarang disebut Amerika ini, Khashkhash membawa harta yang menakjubkan.

Sejak itulah, pelayaran menembus Samudera Atlantik yang saat itu dikenal sebagai “lautan yang gelap dan berkabut” itu banyak dilakukan pedagang dan ilmuwan Muslim. Al-Masudi juga menulis buku Akhbar as-Zaman yang memuat catatan pengembaraan pedagang Muslim ke kawasan Afrika dan Asia. (Al-Masudi, Muruj Adh-Dhahab, Vol 1, P 1385).

Literatur yang paling populer adalah essay Dr Youssef Mroueh dari Preparatory Commitee for International Festivals to Celebrate the Millenium of the Muslims Arrival to the Americas, tahun 1996. Dalam essay berjudul Precolumbian Muslims in Amerika (Muslim di Amerika Pra-Columbus), Dr Mroueh menunjukkan sejumlah fakta bahwa Muslimin dari Andalusia dan Afrika Barat tiba di Amerika sekurang-kurangnya 5 abad sebelum Columbus.

Pada pertengahan abad ke-10, pada masa pemerintahan Bani Umayyah, yaitu Khalifah Abdurrahman III (929-961 M), kaum Muslimin dari Afrika berlayar ke arah barat dari pelabuhan Delbra (Palos) di Spanyol menembus “samudera yang gelap dan berkabut”. Setelah menghilang beberapa lama, mereka kembali dengan sejumlah harta dari negeri yang “tak dikenal dan aneh”. Dalam pelayaran itu, ada sejumlah kaum Muslimin yang tinggal bermukim di negeri baru itu. Mereka inilah imigran Muslim gelombang pertama yang tiba di Amerika.

Dr Mroueh juga menulis, berdasarkan catatan ahli sejarah Abu Bakr Ibnu Umar al-Gutiyya, pada masa pemerintahan Khalifah Hisham II (976-1009 M) di Andalusia (Spanyol), penjelajah dari Granada bernama Ibnu Farrukh meninggalkan pelabuhan Kades, Februari 999 M. Farrukh melintasi Lautan Atlantik, mendarat di Gando (Kepulauan Canary) dan berkunjung pada Raja Guanariga. Ia melanjutkan pelayaran ke barat, melihat dua pulau dan menamakannya Capraria serta Pluitana. Ia kembali ke Andalusia, Mei 999 M.

Al-Syarif alIdrisi (1099-1166), pakar Geografi dan ahli pembuat peta, dalam bukunya yang berjudul Nuzhat al-Musytaq fi Ikhtiraq al-Afaaq (Ekskursi dari yang Rindu Mengarungi Ufuq) menulis, sekelompok pelaut Muslim dari Afrika Utara berlayar mengarungi samudera yang gelap dan berkabut. Ekspedisi yang berangkat dari Lisbon (Portugal) ini, dimaksudkan untuk mendapatkan apa yang ada di balik samudera itu? Berapa luasnya dan di mana batasnya? Mereka pun menemukan daratan yang penghuninya bercocok tanam dan berkomunikasi dengan bahasa Arab.

Pelayaran melintasi Samudera Atlantik dari Maroko juga dicatat oleh penjelajah Shaikh Zayn-eddin Ali bin Fadhel al-Mazandarani. Kapalnya melepas jangkar dari pelabuhan Tarfay di Maroko pada masa Sultan Abu Yacob Sidi Youssef (1286-1307 M), penguasa keenam Kekhalifahan Marinid. Rombongan ekspedisi ini mendarat di Pulau Green di Laut Karibia pada 1291. Menurut Dr Mrouh, catatan perjalanan pelaut Maroko ini banyak dijadikan referensi oleh ilmuwan Islam pada era sesudahnya.

Sultan-sultan dari Kerajaan Mali di Afrika Barat yang beribukota di Timbuktu, juga melakukan penjelajahan hingga mendarat di benua Amerika. Sejarawan Chihab Addin Abul-Abbas Ahmad bin Fadhl al-Umari (1300-1384 M) menulis catatan eksplorasi geografi ini dengan seksama. Timbuktu yang kini dilupakan orang, saat itu menjadi pusat peradaban, keilmuwan, dan perpustakaan yang maju di Afrika.

Ekspedisi darat dan laut banyak dilakukan orang termasuk umat Islam menuju Timbuktu atau berawal dari Timbuktu. Sultan yang tercatat melakukan pengembaraan ke benua Amerika adalah Sultan Abu Bakari I (1285-1312 M). Sultan Abu Bakari adalah saudara dari Sultan Mansa Kankan Musa (1312-1337 M). Sultan Abu Bakari I melakukan dua kali ekspedisi menembus Lautan Atlantik dan mendarat di Amerika. Bahkan, penguasa Afrika Barat yang juga ilmuwan ini menyusuri sungai Mississippi untuk mencapai pedalaman Amerika Tengah dan Utara, tahun 1309-1312 M.

Selama di benua baru ini, para eksplorer tetap menggunakan bahasa Arab dalam berkomunikasi dengan penduduk setempat. Dua abad kemudian, tepatnya tahun 1513 M, penemuan benua Amerika ini diabadikan dalam peta berwarna yang disebut Piri Re’isi. Peta ini dipersembahkan kepada Khalifah Ottoman, Sultan Selim I, tahun 1517 di Turki. Peta ini berisi informasi akurat tentang belahan bumi bagian barat, Amerika Selatan, benua Antartika, dan penggambaran pesisir Brazil yang detail.

Bukti Sejarah dan Arkeologis
Selain penjelajahan yang dilakukan kaum Muslimin, bukti sejarah dan arkeologis yang menerangkan kehadiran orang-orang Islam di Amerika jauh sebelum Columbus juga cukup banyak, di antaranya:

Pertama, dalam bukunya Saga America (New York, 1980), Dr Barry Fell, arkeolog dan ahli bahasa berkebangsaan Selandia Baru dari Harvard University menunjukkan bukti-bukti detail bahwa berabad-abad sebelum Columbus, telah bermukim kaum Muslimin dari Afrika Utara dan Barat di benua Amerika. Tak heran jika bahasa masyarakat Indian Pima dan Algonquain memiliki beberapa kosakata yang berasal dari bahasa Arab.

Di negara bagian Inyo dan California, Dr Barry menemukan beberapa kaligrafi Islam yang ditulis dalam bahasa Arab. Salah satunya bertuliskan “Yesus bin Maria” yang artinya “Isa anak Maria”. Kaligrafi ini tentu saja datang dari ajaran Islam yang hanya mengakui Nabi Isa sebagai anak manusia bukan anak Tuhan. Dr Barry juga percaya bahwa usia kaligrafi ini beberapa abad lebih tua dari usia negara Amerika Serikat.

Bahkan, Dr Fell menemukan reruntuhan, sisa-sisa peralatan, tulisan, diagram, dan beberapa ilustrasi pada bebatuan untuk keperluan pendidikan di sekolah Islam. Tulisan, diagram, dan ilustrasi itu merupakan mata pelajaran matematika, sejarah, geografi astronomi, dan navigasi laut. Semuanya ditulis dalam bahasa Arab Kufik, Afrika Utara.

Penemuan sisa-sisa sekolah Islam ini berada di barat Amerika seperti di Valley of Fire, Allan Springs, Logomarsino, Keyhole, Canyon, Washoe, Hickison Summit Pass (Nevada), Mesa Verde (Colorado), Mimbres Valley (New Mexico), dan Tipper Canoe (Indiana). Sekolah-sekolah Islam ini diperkirakan berfungsi pada tahun 700-800 M. Keterangan yang sama juga ditulis oleh Donald Gyr dalam bukunya yang berjudul Exploring Rock Art (Santa Barbara, 1989).

Kedua, dalam bukunya Africa and the Discovery of America (1920), pakar sejarah dari Harvard University, Loe Weiner, menulis bahwa Columbus sendiri sebenarnya juga mengetahui kehadiran orang-orang Islam yang tersebar di Karibia, Amerika Tengah, Utara, dan Selatan, termasuk Canada. Tapi tak seperti Columbus yang ingin menguasai dan memperbudak penduduk asli Amerika, umat Islam datang untuk berdagang, berasimilasi, dan melakukan perkawinan dengan orang-orang Indian dari suku Iroquois dan Algonquin. Columbus juga mengakui, dalam pelayaran antara Gibara dan Pantai Kuba, 21 Oktober 1492, ia melihat masjid berdiri di atas bukit dengan indahnya. Saat ini, reruntuhan masjid-masjid itu telah ditemukan di Kuba, Meksiko, Texas, dan Nevada.

Ketiga, John Boyd Thacer dalam bukunya Christopher Columbus yang terbit di New York, 1950, menunjukkan bahwa Columbus telah menulis bahwa pada hari Senin, 21 Oktober 1492, ketika sedang berlayar di dekat Gibara, bagian tenggara pantai Cuba, ia menyaksikan masjid di atas puncak bukit yang indah. Sementara itu, dalam rangkaian penelitian antroplogis, para antropolog dan arkeolog juga menemukan reruntuhan beberapa masjid dan menaranya serta ayat-ayat al-Quran di Cuba, Meksiko, Texas, dan Nevada.

Keempat, Clyde Ahmad Winters dalam bukunya Islam in Early North and South America, yang diterbitkan Al-Ittihad, Juli 1977, hal 60 menyebutkan, para antropolog yang melakuka

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โดย: Dwi Hartanto
(ที่มา:. Sabili ฉบับที่ 13 TH เจ้าพระยา 15 มกราคม 2009/18 Muharram 1430, pp 99-101 Special Edition "มุสลิมผู้เดินทางที่ยิ่งใหญ่") หกศตวรรษหรือว่า 603 ปีก่อนที่โคลัมบัสนักสำรวจศาสนาอิสลามที่มีอยู่แล้วการเดินทาง การสำรวจในอเมริกา ในความเป็นจริงมีการตั้งถิ่นฐานและการแต่งงานกับประชากรในท้องถิ่นกลายเป็นส่วนหนึ่งของชนพื้นเมืองอเมริกัน. ประวัติความเป็นเจ้าของโดยผู้ปกครอง เมื่ออารยธรรมและปกครองชาวมุสลิมเริ่มสลัวด้วยการล่มสลายของกรานาดาในประเทศสเปนที่มั่นสุดท้ายของชาวมุสลิมในยุโรปใน 1492 สำเร็จทองนักวิทยาศาสตร์และนักสำรวจชาวมุสลิมเกินไปฝังลึก หนึ่งเป็นประวัติศาสตร์ของการค้นพบของอเมริกาและบรรพบุรุษของชุมชนมุสลิมในแผ่นดินใหญ่ครอบครองคนอินเดีย. เป็นผลให้เป็นพันปีประวัติศาสตร์โลกการเรียนการสอนในโรงเรียนและวิทยาลัยที่ตรงกันข้าม ทวีปอเมริกาถูกค้นพบโดยคริสโคลัมบัสวันที่ 12 ตุลาคม 1492 ในความเป็นจริงเมื่อแรกตั้งเท้าบนที่ดินเขาคิดว่าคาบสมุทรอินเดีย, โคลัมบัสเรียกมันว่าโลกใหม่. แต่สำหรับชาวมุสลิมอเมริกาไม่ได้เป็น 'โลกใหม่' สำหรับ 603 ปีก่อนที่โคลัมบัส สำรวจมุสลิมดาลูเซียและแอฟริกาตะวันตกได้สร้างอารยธรรมในทวีปยุโรป พวกเขา berasimiliasi กันเองการค้าและการแต่งงานกับประชาชนในท้องถิ่น, อินเดียกลายเป็นส่วนหนึ่งของความเป็นอัจฉริยะอเมริกันท้องถิ่น ซีส์เขียนเจิ้งเหอ (Cheng Ho), ขุนศึกมุสลิมของจีนนอกจากนี้ยังมีที่ดินในอเมริกา 1421 M, 71 ปีก่อนหน้านี้กว่าโคลัมบัส ดังนั้นการเรียกร้องเป็นโคลัมบัสค้นพบของอเมริกาในที่สุดก็ถูกหัก. วรรณกรรมอธิบายว่าศาสนาอิสลามแล้วนักสำรวจตั้งเท้าในอเมริกาหลายศตวรรษก่อนที่โคลัมบัสยังค่อนข้างมาก หนึ่งในนั้นเป็นหนังสือที่เขียนโดยนักประวัติศาสตร์และภูมิศาสตร์อาบุลฮะซันอาลีอิบันอัลฮุสเซนอัล Masudi (871-975 AD) ในหนังสือของเขา Muruj ADH-Dhahab วา Maad อัล Jawhar (ทุ่งหญ้าของทองและเหมืองของเพชรปกทองและเหมืองเพชร), อัล Masudi เขียน Khashkhash Sa'ied อิอิ Aswad, นักสำรวจชาวมุสลิมคอร์โดบาเมืองหลวงของหัวหน้าศาสนาอิสลาม ดาลูเซีย (สเปน), การบริหารจัดการที่จะไปถึงทวีปอเมริกาใน 899 AD. อัล Masudi อธิบายระหว่างรัชสมัยของพระเจ้ากาหลิบอับดุลลาห์อิบันมูฮัมหมัด (888-912 AD) ในอันดาลูเซีแล่นเรือ Khashkhash จากพอร์ตแร็พ (Palos) ใน 889 AD ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกไปถึง ต่างประเทศ (majhul อัลสอาด) เมื่อเขากลับมาจากทวีปเรียกว่าตอนนี้อเมริกา Khashkhash นำสมบัติที่น่าตื่นตาตื่นใจ. ตั้งแต่นั้นล่องเรือเจาะมหาสมุทรแอตแลนติกเมื่อมันถูกเรียกว่า "ทะเลแห่งความมืดและหมอก" ที่ผู้ค้าหลายคนทำและนักวิทยาศาสตร์ชาวมุสลิม อัล Masudi ยังเขียนหนังสือ Akhbar อัลซามีบันทึกพ่อค้ามุสลิมผจญภัยไปยังทวีปแอฟริกาและเอเชีย (อัล Masudi, Muruj-ADH Dhahab, ฉบับที่ 1, p 1385). วรรณกรรมเป็นเรียงความที่นิยมมากที่สุดดรเซฟ Mroueh ของคณะกรรมการเตรียมความพร้อมสำหรับเทศกาลนานาชาติ Millenium ฉลองการมาถึงของชาวมุสลิมในทวีปอเมริกา 1996 ในบทความเรื่อง ชาวมุสลิม Precolumbian ในอเมริกา (มุสลิมใน pre- หอมอเมริกา) ดร Mroueh แสดงความจริงที่ว่าจำนวนของชาวมุสลิมจากดาลูเซียและแอฟริกาตะวันตกเข้ามาในสหรัฐเป็นเวลาอย่างน้อยห้าศตวรรษก่อนที่โคลัมบัส. โดยช่วงกลางศตวรรษที่ 10 ในรัชสมัยของอูไมแยดคือ กาหลิบอับดุลเราะห์มาน AR-III (929-961 AD) ชาวมุสลิมของแอฟริกันแล่นเรือใบไปทางทิศตะวันตกจากท่าเรือแร็พ (Palos) ในประเทศสเปนที่จะเจาะ "ลึกมืดและหมอก" หลังจากที่หายไปบางครั้งพวกเขาก็กลับมาพร้อมกับจำนวนทรัพย์สินของรัฐที่เป็น "ไม่รู้จักและลึกลับ" ในระหว่างการล่องเรือที่มีอยู่เป็นจำนวนมากของชาวมุสลิมที่อาศัยอยู่ตั้งถิ่นฐานในประเทศใหม่ พวกเขาเป็นคลื่นลูกแรกของผู้อพยพชาวมุสลิมที่เข้ามาในอเมริกา. ดร Mroueh ยังเขียนตามบันทึกประวัติศาสตร์อาบูบาการ์อิบันอูมาอัล Gutiyya ในช่วงรัชสมัยของพระเจ้ากาหลิบฮิ II (976-1009 AD) ในดาลูเซีย (สเปน), สำรวจของกรานาดาชื่อ อิ Farrukh ออกจากท่าเรือคาเดชในเดือนกุมภาพันธ์ 999 M. Farrukh ข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกที่ดินใน Gando (หมู่เกาะคานารี่) และการเยี่ยมชมต่อพระมหากษัตริย์ Guanariga เขายังคงเดินทางไปทางทิศตะวันตกของเขาเพื่อที่จะเห็นทั้งสองเกาะและตั้งชื่อ Capraria และ Pluitana เขากลับไปที่ดาลูเซียในเดือนพฤษภาคม 999 M. Al-Sharif alIdrisi (1099-1166) ผู้เชี่ยวชาญในภูมิศาสตร์และผู้เชี่ยวชาญแผนในหนังสือของเขาที่ชื่อ Nuzhat อัล Musytaq Ikhtiraq ไฟอัล Afaaq (ปรารถนาฟอร์ดทัวร์ของ Ufuq) เขียนกลุ่ม ลูกเรือมุสลิมจากแอฟริกาเหนือที่จะแล่นเรือข้ามมหาสมุทรแห่งความมืดและหมอก การเดินทางที่กำหนดไว้จากลิสบอน (โปรตุเกส) ก็ควรที่จะได้รับสิ่งที่อยู่เบื้องหลังมหาสมุทรที่? ความกว้างและวิธีการที่มีขอบเขต? นอกจากนี้ยังพบว่าประชาชนแผ่นดินใหญ่ไปตกปลาและสื่อสารกับภาษาอาหรับ. ล่องเรือข้ามมหาสมุทรแอตแลนติกจากโมร็อกโกยังตั้งข้อสังเกตโดยนักสำรวจอีกฮ์ Zayn-Eddin อาลีบินอัล Fadhel Mazandarani เพื่อการพักผ่อนและสมอเรือจากท่าเรือ Tarfaya ในโมร็อกโกในช่วงเวลาของสุลต่าน Sidi Youssef, อาบู Yacob (1286-1307 AD) ไม้บรรทัดที่หกของหัวหน้าศาสนาอิสลาม Marinids ติดตามการเดินทางครั้งนี้ลงจอดที่เกาะสีเขียวในทะเลแคริบเบียนใน 1291. ตามที่ดร rouh, โมร็อกโกกะลาสีบันทึกการเดินทางใช้กันอย่างแพร่หลายเป็นข้อมูลอ้างอิงโดยนักวิทยาศาสตร์ชาวมุสลิมในยุคที่จะเกิดขึ้น. สุลต่านของรัฐบาลมาลีในแอฟริกาตะวันตกกับทุนใน Timbuktu, นอกจากนี้ยังมีการสำรวจเพื่อ ที่ดินในทวีปอเมริกา Addin Chihab ประวัติศาสตร์อาบุล-อับบาสอาหมัดอิบัน Fadl อัล Umari (1300-1384 AD) เขียนบันทึกนี้อย่างระมัดระวังการสำรวจทางภูมิศาสตร์ ทิมบุคตูถูกลืมตอนนี้เมื่อมันกลายเป็นศูนย์กลางของอารยธรรมวิทยาศาสตร์และห้องสมุดที่ทันสมัยในแอฟริกา. ที่ดินการเดินทางและทะเลคนไม่มากรวมทั้งชาวมุสลิมต่อทิมบุคตูหรือมาจากทิมบุคตู สุลต่านผู้บันทึกการผจญภัยเข้าไปในอเมริกาเป็นสุลต่านอาบู Bakari ฉัน (1285-1312 AD) สุลต่านอาบู Bakari เป็นพี่ชายของสุลต่าน Mansa Kankan มูซา (1312-1337 AD) สุลต่านอาบู Bakari ผมทำให้ทั้งสองเดินทางไปเจาะมหาสมุทรแอตแลนติกและที่ดินในอเมริกา ในความเป็นจริงผู้ปกครองของนักวิทยาศาสตร์แอฟริกาตะวันตกยังลงแม่น้ำมิสซิสซิปปี้ที่จะไปถึงภายในของเหนือและอเมริกากลางปี ​​1309-1312 AD ระหว่างทวีปใหม่นี้สำรวจยังคงใช้ภาษาอาหรับในการสื่อสารกับชาวบ้าน สองศตวรรษต่อมาใน ค.ศ. 1513 การค้นพบทวีปอเมริกาเป็น immortalized ในแผนที่สีที่เรียกว่าพิ Re'is แผนที่นี้จะนำเสนอให้กาหลิบออตโตมันสุลต่าน Selim ฉันใน 1517 ในตุรกี แผนที่นี้มีข้อมูลที่ถูกต้องเกี่ยวกับซีกโลกตะวันตกอเมริกาใต้ทวีปแอนตาร์กติกาและบราซิลชายฝั่งถ่ายทำรายละเอียด. หลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีสำรวจทำนอกจากนี้ชาวมุสลิมหลักฐานทางประวัติศาสตร์และโบราณคดีซึ่งจะอธิบายการปรากฏตัวของชาวมุสลิมในอเมริกานานก่อนที่จะ โคลัมบัสยังค่อนข้างมากในหมู่พวกเขา: ครั้งแรกในหนังสือของเขา Saga อเมริกา (New York, 1980), ดร. แบร์รี่ตกนักโบราณคดีและนักภาษาศาสตร์ชาวนิวซีแลนด์ของมหาวิทยาลัยฮาร์วาร์แสดงให้เห็นหลักฐานของรายละเอียดที่หลายศตวรรษก่อนที่โคลัมบัสได้ตัดสินการแข่งขัน ชาวมุสลิมจากภาคเหนือและแอฟริกาตะวันตกในทวีปอเมริกา ฉันสงสัยว่าภาษาชุมชน Pima อินเดียและ Algonquain มีคำศัพท์จากภาษาอาหรับ. ในรัฐแคลิฟอร์เนียของอินโยและดรแบร์รี่พบว่าบางอิสลามบรรจงเขียนเป็นภาษาอาหรับ หนึ่งในนั้นเขียนว่า "พระเยซูบุตรของแมรี่" ซึ่งหมายถึง "พระเยซูลูกชายของแมรี่" หลักสูตรการประดิษฐ์ตัวอักษรนี้มาจากคำสอนของศาสนาอิสลามเท่านั้นที่ตระหนักถึงพระเยซูเป็นเด็กของมนุษย์ไม่ได้เป็นลูกของพระเจ้า ดรแบร์รี่ยังเชื่อว่าอายุการประดิษฐ์ตัวอักษรนี้หลายศตวรรษเก่ากว่าประเทศสหรัฐอเมริกา. ในความเป็นจริงดร. ตกค้นพบซากปรักหักพังเศษของอุปกรณ์การเขียนแผนภาพและบางส่วนของภาพประกอบบนโขดหินสำหรับการศึกษาในโรงเรียนสอนศาสนาอิสลาม เขียนไดอะแกรมและภาพประกอบที่มีวิชาคณิตศาสตร์ประวัติศาสตร์ภูมิศาสตร์ดาราศาสตร์และการนำทางทะเล ทุกอย่างที่เขียนในภาษาอาหรับ Kufik แอฟริกาเหนือ. การค้นพบซากของโรงเรียนสอนศาสนาอิสลามจะอยู่ในทางตะวันตกของสหรัฐอเมริกาเช่นเดียวกับในหุบเขาแห่งไฟ, อัลลันสปริง Logomarsino, รูกุญแจ, แคนยอน, Washoe, Hickison ประชุมสุดยอดผ่าน (เนวาดา), เมซาเวอร์ (โคโลราโด) , Mimbres วัลเลย์ (New Mexico) และเรือแคนูดั๊มพ์ (Indiana) โรงเรียนสอนศาสนาอิสลามที่คาดว่าจะทำงานในเดียวกัน 700-800 เมตรหลักฐานเขียนโดยโดนัลด์ Gyr ในหนังสือของเขาสำรวจศิลปะหิน (Santa Barbara, 1989). ประการที่สองในหนังสือของเขาแอฟริกาและการค้นพบของอเมริกา (1920) ผู้เชี่ยวชาญด้านประวัติศาสตร์จาก Harvard University, Loe เนอร์เขียนว่าโคลัมบัสเป็นจริงตระหนักดีถึงการปรากฏตัวของผู้ที่นับถือศาสนาอิสลามแพร่กระจายในทะเลแคริบเบียน, อเมริกากลาง, ภาคเหนือและอเมริกาใต้รวมทั้งแคนาดา แต่แตกต่างจากโคลัมบัสที่ต้องการครองและเป็นทาสชาวพื้นเมืองอเมริกันมุสลิมมาเพื่อการค้าหลอมรวมและแต่งงานกับอินเดียนแดง Iroquois และ Algonquin โคลัมบัสยังยอมรับในการเดินทางระหว่าง Gibara และชายหาดคิวบา, 21 ตุลาคม 1492 เขาเห็นมัสยิดตั้งอยู่บนเนินเขาที่มีความสวยงาม วันนี้ซากปรักหักพังของมัสยิดที่ได้รับการค้นพบในคิวบา, เม็กซิโก, เท็กซัสและเนวาดา. สามจอห์นบอยด์ Thacer คริสโคลัมบัสในหนังสือของเขาตีพิมพ์ใน New York, 1950 แสดงให้เห็นว่าโคลัมบัสเขียนว่าเมื่อวันที่จันทร์ 21 ตุลาคม, 1492 ในขณะที่แล่นใกล้ Gibara ชายฝั่งตะวันออกเฉียงใต้ของคิวบาเขาเห็นมัสยิดที่ด้านบนของเนินเขาที่สวยงาม ในขณะเดียวกันในชุดของ antroplogis วิจัย, นักมานุษยวิทยาและนักโบราณคดียังพบซากปรักหักพังของมัสยิดหลายแห่งและหออะซานและโองการของอัลกุรอานในคิวบา, เม็กซิโก, เท็กซัสและเนวาดา. ประการที่สี่ไคลด์อาหมัดฤดูหนาวในหนังสือศาสนาอิสลามของเขาในช่วงต้นของทวีปอเมริกาเหนือและใต้ พิมพ์โดยอัลอิติฮัด, กรกฎาคม 1977, หน้า 60 รัฐ, นักมานุษยวิทยาที่ melakuka