Bagi mengungkayahkan konsep Negara Zikir, tanggungjawab dan peranan tidak hanya terletak di bahu pemerintah sahaja. Rakyat sama ada secara individu atau kolektif adalah juga bertanggungjawab. Sejauh ini kita lihat, bahawa dari segi prasarana dan persediaan telah dibuat oleh pihak kerajaan terutama oleh Kebawah DYMM yang kita lihat sebagai pemangkin dan penggerak utama kepada pelaksanaan konsep Negara Zikir.
Di peringkat rakyat pula, kita tidak nampak sebarang isyarat yang jelas bagaimana rakyat bertindakbalas terhadap gagasan yang telah diketengahkan oleh Kebawah DYMM itu. Apa yang kita lihat ialah amalan zikir mengikut pengertian yang lazim yang telah terbudaya di dalam masyarakat. Kelaziman ini pada pendirian NDP hanyalah merupakan sebahagian daripada aspek Negara Zikir. Oleh itu rakyat perlu kepada satu anjakan paradigma berdasarkan kefahaman konsep Negara Zikir dalam konteks yang lebih luas.
Untuk maksud itu, rakyat perlu mempertingkatkan kualiti diri dengan sifat-sifat dan budaya yang positif yang kondusif terhadap pembentukan ’masyarakat zikir’. Di antara sifat-sifat dan budaya yang perlu diperkasakan ialah: