ถึงแม้อินโดนีเซียจะมีขนาดเศรษฐกิจที

ถึงแม้อินโดนีเซียจะมีขนาดเศรษฐกิจที่ใหญ่สุดในภูมิภาคอาเซียน แต่เนื่องจากจำนวนประชากรที่มาก (อันดับ 4 ของโลก) ส่งผลให้รายได้ ประชาชาติต่อหัวของอินโดนีเซียค่อนข้างต่ำ อินโดนีเซียจึงยังถูกจัดให้อยู่ในสถานะของประเทศกำลังพัฒนา

แม้ว่าหลังจากปี 2540 เป็นต้นมา เศรษฐกิจของอินโดนีเซียจะสามารถเจริญเติบโตได้ อย่างน่าพอใจและมีเสถียรภาพ แต่ก็ยังมีปัจจัยอื่นๆ ที่เป็นอุปสรรคต่อภาพรวมของเศรษฐกิจ หลายอย่าง ไม่ว่าจะเป็นเรื่องภัยธรรมชาติ (สึนามิ ปี 2547) หรือ ภัยจากการก่อการร้าย (เกาะบาหลี ปี 2545 และ 2548) นอกจากนั้นยังมีปัญหาเรื่องอัตราเงินเฟ้อที่สูงมาก ส่งผลให้ผู้บริโภคมีกำลังซื้อที่ลดลง หลังจากที่มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองประเทศแบบผูกขาดจาก อดีตประธานาธิบดี ซูฮาโต ประเทศอินโดนีเซียได้ปฏิรูประบบเศรษฐกิจ ภายในประเทศของตนในทุกๆ ด้าน เพื่อสร้างความเจริญเติบโตให้เกิดขึ้นภายใน ประเทศและลดความเหลื่อมล้ำด้านรายได้ของประชาชน นอกจากนี้แล้วยังได้ ปรับปรุงนโยบายเศรษฐกิจภายในประเทศอย่างต่อ เนื่องอีกด้วย เพื่อรองรับต่อการ พัฒนาของประเทศ และเตรียมความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงของภูมิภาค นโยบายด้านเศรษฐกิจภายในประเทศ มุ่งเน้นการขยายตัวของการ บริโภคในประเทศ (Consumption) และการลงทุน (Investment) เป็น ปัจจัยหลักสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจให้มีการเจริญเติบโต

เนื่องจากอินโดนีเซียเป็นประเทศที่มีทรัพยากรน้ำมันมากมาย ในอดีตที่ผ่านมาเศรษฐกิจหลัก จึงพึ่งพาการส่งออกน้ำมันและก๊าซธรรมชาติเป็นหลัก แต่หลังจากเกิดวิกฤติการณ์น้ำมันโลก อินโดนีเซียจึงได้พัฒนาอุตสาหกรรมอื่นๆขึ้นมาด้วย อาทิเช่น อุตสาหกรรมการกลั่นน้ำมัน การต่อเรือ ประกอบรถยนต์ และการผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์

นอกจากน้ำมันที่ทำรายได้ให้ประเทศมากที่สุดแล้ว อินโดนีเซียยังมีทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆที่อุดมสมบูรณ์มากมาย โดยเป็นประเทศที่มีป่าไม้มากที่สุด ในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ นอกจากนั้นยังมีการทำการเกษตรปลูกพืชแบบขั้นบันได พืชเศรษฐกิจที่สำคัญ ได้แก่ ข้าว ยาสูบ ข้าวโพด เครื่องเทศ สินค้านำเข้าที่สำคัญ : น้ำมัน เหล็ก ท่อเหล็ก และผลิตภัณฑ์เหล็ก สิ่งทอ เคมีภัณฑ์ สินค้าส่งออกที่สำคัญ : ก๊าซธรรมชาติ แร่ธาติ ถ่านหิน ผลิตภัณฑ์จากไม้ ตลาดนำเข้าที่สำคัญ : สิงคโปร์ ญี่ปุ่น จีน สหรัฐอเมริกา ตลาดส่งออกที่สำคัญ : EU ญี่ปุ่น สหรัฐอเมริกา จีน สิงคโปร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถึงแม้อินโดนีเซียจะมีขนาดเศรษฐกิจที่ใหญ่สุดในภูมิภาคอาเซียนแต่เนื่องจากจำนวนประชากรที่มาก (อันดับ 4 ของโลก) ส่งผลให้รายได้ประชาชาติต่อหัวของอินโดนีเซียค่อนข้างต่ำอินโดนีเซียจึงยังถูกจัดให้อยู่ในสถานะของประเทศกำลังพัฒนาแม้ว่าหลังจากปี 2540 เป็นต้นมาเศรษฐกิจของอินโดนีเซียจะสามารถเจริญเติบโตได้อย่างน่าพอใจและมีเสถียรภาพแต่ก็ยังมีปัจจัยอื่น ๆ ที่เป็นอุปสรรคต่อภาพรวมของเศรษฐกิจหลายอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องภัยธรรมชาติ (สึนามิปี 2547) หรือภัยจากการก่อการร้าย (เกาะบาหลีปี 2545 และปีพ.ศ. 2548) นอกจากนั้นยังมีปัญหาเรื่องอัตราเงินเฟ้อที่สูงมากส่งผลให้ผู้บริโภคมีกำลังซื้อที่ลดลงหลังจากที่มีการเปลี่ยนแปลงการปกครองประเทศแบบผูกขาดจากอดีตประธานาธิบดีซูฮาโตประเทศอินโดนีเซียได้ปฏิรูประบบเศรษฐกิจภายในประเทศของตนในทุก ๆ ด้านเพื่อสร้างความเจริญเติบโตให้เกิดขึ้นภายในประเทศและลดความเหลื่อมล้ำด้านรายได้ของประชาชนนอกจากนี้แล้วยังได้ปรับปรุงนโยบายเศรษฐกิจภายในประเทศอย่างต่อเนื่องอีกด้วยเพื่อรองรับต่อการพัฒนาของประเทศและเตรียมความพร้อมในการเปลี่ยนแปลงของภูมิภาคนโยบายด้านเศรษฐกิจภายในประเทศมุ่งเน้นการขยายตัวของการบริโภคในประเทศ (การใช้) และการลงทุน (ลงทุน) เป็นปัจจัยหลักสำคัญในการขับเคลื่อนเศรษฐกิจให้มีการเจริญเติบโตเนื่องจากอินโดนีเซียเป็นประเทศที่มีทรัพยากรน้ำมันมากมายในอดีตที่ผ่านมาเศรษฐกิจหลักจึงพึ่งพาการส่งออกน้ำมันและก๊าซธรรมชาติเป็นหลักแต่หลังจากเกิดวิกฤติการณ์น้ำมันโลกอินโดนีเซียจึงได้พัฒนาอุตสาหกรรมอื่นๆขึ้นมาด้วยอาทิเช่นอุตสาหกรรมการกลั่นน้ำมันการต่อเรือประกอบรถยนต์และการผลิตอุปกรณ์อิเล็กทรอนิกส์นอกจากน้ำมันที่ทำรายได้ให้ประเทศมากที่สุดแล้วอินโดนีเซียยังมีทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆที่อุดมสมบูรณ์มากมายโดยเป็นประเทศที่มีป่าไม้มากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้นอกจากนั้นยังมีการทำการเกษตรปลูกพืชแบบขั้นบันไดพืชเศรษฐกิจที่สำคัญได้แก่ยาสูบข้าวโพดเครื่องเทศสินค้านำเข้าที่สำคัญข้าว: น้ำมันเหล็กท่อเหล็กและผลิตภัณฑ์เหล็กสิ่งทอเคมีภัณฑ์ก๊าซธรรมชาติแร่ธาติถ่านหินสินค้าส่งออกที่สำคัญ: ผลิตภัณฑ์จากไม้ตลาดนำเข้าที่สำคัญ: สิงคโปร์ญี่ปุ่นจีนสหรัฐอเมริกาญี่ปุ่นสหรัฐอเมริกาตลาดส่งออกที่สำคัญ: จีนสิงคโปร์ EU

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

แต่เนื่องจากจำนวนประชากรที่มาก (อันดับ 4 ของโลก) ส่งผลให้รายได้ 2540 เป็นต้นมา อย่างน่าพอใจและมีเสถียรภาพ แต่ก็ยังมีปัจจัยอื่น ๆ หลายอย่างไม่ว่าจะเป็นเรื่องภัยธรรมชาติ (สึนามิปี 2547) หรือภัยจากการก่อการร้าย (เกาะบาหลีปี 2545 และ 2548) อดีตประธานาธิบดีซูฮาโต ภายในประเทศของตนในทุกๆด้าน นอกจากนี้แล้วยังได้ เนื่องอีกด้วยเพื่อรองรับต่อการพัฒนาของประเทศ นโยบายด้านเศรษฐกิจภายในประเทศมุ่งเน้นการขยายตัวของการบริโภคในประเทศ (การบริโภค) และการลงทุน (Investment) เป็น ในอดีตที่ผ่านมาเศรษฐกิจหลัก อาทิเช่นอุตสาหกรรมการกลั่นน้ำมันการต่อเรือประกอบรถยนต์ โดยเป็นประเทศที่มีป่าไม้มากที่สุดในเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ พืชเศรษฐกิจที่สำคัญ ได้แก่ ข้าวยาสูบข้าวโพดเครื่องเทศสินค้านำเข้าที่สำคัญ: น้ำมันเหล็กท่อเหล็กและผลิตภัณฑ์เหล็กสิ่งทอเคมีภัณฑ์สินค้าส่งออกที่สำคัญ: ก๊าซธรรมชาติแร่ธาติถ่านหินผลิตภัณฑ์จากไม้ตลาดนำเข้าที่สำคัญ: สิงคโปร์ญี่ปุ่นจีนสหรัฐอเมริกา ตลาดส่งออกที่สำคัญ: EU ญี่ปุ่นสหรัฐอเมริกาจีนสิงคโปร์