Hikayat Hang Tuah ialah sebuah epik

Hikayat Hang Tuah ialah sebuah epik kepahlawanan yang merentasi sepanjang zaman naik turun kerajaan Empayar Melaka. Hang Tuah merupakan seorang laksamana yang terutama serta pahlawan Melayu yang ganas semasa pemerintahan Sultan Mansur Shah di Melaka pada abad ke-15. Hikayat ini dipercayai mula ditulis sekitar 1700 (Leiden manuscript Cod.Or.1762.) tetapi manuskrip lengkap adalah bertarikh 1849.[1]

Pada masa pemudanya, Hang Tuah dan empat orang temannya, iaitu Hang Jebat, Hang Kasturi, Hang Lekir, serta Hang Lekiu, membunuh segerombolan lanun dan dua orang lain yang mengamuk dan membuat kacau-bilau di dalam kampung. Si Bendahara (sama dengan Perdana Menteri dalam istilah moden) Melaka nampak bakat mereka dan mengambil mereka bertugas di dalam istana. Hang Tuah dibabadkan dalam Sejarah Melayu dan Hikayat Hang Tuah.

Semasa bertugas dengan istana Melaka, Hang Tuah membunuh seorang pahlawan Jawa yang dikenali sebagai Taming Sari. Taming Sari merupakan seorang anak buah Empayar Majapahit yang telah dihadiahkan dengan sebilah keris kuno yang dipercayai boleh menyebabkan pemiliknya kebal. Keris itu dinamai “Taming Sari” sempena pemiliknya yang asal.

Hang Tuah kemudian dituduh kerana berzina dengan dayang Sultan, dan suatu keputusan serta merta dibuat untuk menghukum mati laksamana yang tidak bersalah itu. Bagaimanapun, hukuman mati itu tidak dilaksanakan, dan sebagai ganti, Hang Tuah dihantar ke suatu tempat yang terperinci oleh si Bendahara. Mempercayai bahawa Hang Tuah telah mati, Hang Jebat (menurut Hikayat Hang Tuah) atau Hang Kasturi (menurut Sejarah Melayu), melancarkan pemberontakan balas dendam terhadap Sultan Mansur Shah, dan menyebabkan keadaan kelam-kabut di kalangan penduduk. Sultan Mansur Shah berasa sesal tentang hukuman mati Hang Tuah, kerana Hang Tuah merupakan orang tunggal yang berupaya membunuh Hang Jebat (atau Hang Kasturi). Akhirnya, si Bendahara memanggil balik Hang Tuah daripada persembunyiannya, dan diampun oleh Sultan. Selepas berlawan selama tujuh hari, Hang Tuah berjaya membunuh Hang Jebat dan mendapat balik keris Taming Sarinya.

Hang Tuah meneruskan khidmatnya kepada Sultan Mansur Shah selepas kematian Hang Jebat. Pada lewat hidupnya, beliau diutuskan meminang seorang puteri yang tinggal di puncak Gunung Ledang. Beliau gagal dalam tugas itu, dan disebabkan perasaan malu, Hang Tuah terus hilang dan langsung tidak dinampak lagi. (Sila lihat rencana Puteri Gunung Ledang.)

Hang Tuah terkenal untuk pepatahnya, “Takkan Melayu Hilang di Dunia” Petikan itu merupakan sorakan yang termasyhur untuk nasionalisme Melayu.

Simpanan Perpustakaan Negara

Perpustakaan Negara Malaysia memiliki dua naskah Hikayat Hang Tuah dengan nombor pengenalpastian MSS 1658 dan MSS 1713. Naskah-naskah tersebut berumur lebih dari 200 tahun dan dipelihara dalam sebuah kotak bebas asid dan disimpan dalam sebuah bilik kebal yang dibina mengikut piawaian keperluan pemeliharaan.

UNESCO

Hikayat Hang Tuah turut dikemukakan oleh Malaysia sebagai Warisan Dunia untuk dimasukkan ke dalam Daftar Ingatan Dunia Memory of the World Register pada 2001.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โชคดีแขวนเป็นมหากาพย์การผจญภัยของความกล้าหาญที่ฟันฝ่าความผันผวนตลอดเวลาในอาณาจักรมะละกา โชคดีแขวนพลที่มีความรุนแรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งและนักรบมาเลย์ในช่วงรัชสมัยของสุลต่านมันซูร์ชาห์แห่งมะละกาในศตวรรษที่ 15 นิทานเรื่องนี้มีความน่าเชื่อถือเป็นครั้งแรกที่เขียนรอบ 1700 (ชอบต้นฉบับ cod.or.1762.) แต่ต้นฉบับที่สมบูรณ์คือวัน 1849[1]

ในขณะที่คนหนุ่มสาวของตนแขวนโชคและสี่สหายของเขาที่แขวนชะมดชะมดแขวนแขวนริ้วและแขวน Lekiu ฆ่ากลุ่มของโจรสลัดและสองคนอื่น ๆ ที่ไปโกรธและให้เป็นระเบียบในหมู่บ้าน กระทรวงการคลัง (เทียบเท่าของนายกรัฐมนตรีในแง่ที่ทันสมัย​​) มะละกาเห็นความสามารถของพวกเขาและนำพวกเขาปฏิบัติหน้าที่อยู่ในพระราชวังโชค dibabadkan แขวนในประวัติศาสตร์ของมาเลย์และการเล่าเรื่องแขวนโชค.

ขณะที่ทำงานกับปราสาทมะละกาแขวนโชคฆ่านักรบชวาเรียกว่าฝึกฝนส่าหรี ฝึกฝนส่าหรีเป็นลูกชายของจักรวรรดิฮิตได้รับรางวัลกริชโบราณคิดว่าจะนำไปสู่​​เจ้าของอยู่ยงคงกระพันคริสถูกเรียกว่า "ฝึกฝนส่าหรี" หลังจากที่เจ้าของเดิม.

แขวนโชคที่ถูกกล่าวหาว่าเป็นชู้แล้วด้วยสาวของสุลต่านและทำทันทีการตัดสินใจที่จะดำเนินการบัญชาการของผู้บริสุทธิ์ แต่โทษประหารชีวิตไม่ได้ดำเนินการและแทนที่จะแขวนโชคส่งไปยังสถานที่ที่รายละเอียดโดยเหรัญญิกเชื่อว่าโชคดีที่ตายแขวนแขวนชะมด (วีรชนตามแขวนโชค) หรือแขวนชะมด (ตามประวัติศาสตร์ของมาเลย์) การก่อจลาจลของการแก้แค้นกับสุลต่านมันซูร์ชาห์และทำให้เกิดความสับสนวุ่นวายในหมู่ประชากร สุลต่านมันซูร์ชาห์รู้สึกสำนึกผิดเกี่ยวกับโทษประหารชีวิตแขวนของโชคเป็นโชคดีไปเที่ยวคนเดียวที่มีความสามารถในการฆ่าแขวนชะมด (หรือแขวนชะมด) ในที่สุดเหรัญญิกของโชคจำแขวนถ้ำและอภัยโดยสุลต่าน หลังจากการต่อสู้เป็นเวลาเจ็ดวันโชคดีแขวนแขวนฆ่าชะมดและได้รับการกลับ Keris ฝึกฝนของเธอส่าหรี.

โชคแขวนยังคงให้บริการของเขาไปยังสุลต่านมันซูร์ชาห์หลังจากการตายของแขวนชะมด ในช่วงปลายชีวิตของเขาเขาถูกส่งตัวไปเสนอเจ้าหญิงที่มีชีวิตอยู่ที่ด้านบนของ Gunung Ledang เขาล้มเหลวในการงานของเขาและความรู้สึกที่เป็นผลของความอัปยศแขวนโชคหายไปและไม่ได้เห็นยัง (ดูเจ้าหญิงบทความ.)

ขอให้โชคดีไปเที่ยวที่มีชื่อเสียงภาษิตของเขา"มาเลเซียจะไม่หายไปในโลก" เป็นคำพูดที่มีชื่อเสียงในการร้องไห้ชาตินิยมมลายู.



คลังเก็บห้องสมุดแห่งชาติมีสองสำเนาของมาเลเซียแขวนโชคเทพนิยายที่มีหมายเลขประจำตัว MSS MSS 1658 และ 1713เอกสารเป็นกว่า 200 ปีและได้รับการเก็บไว้ในกล่องกระดาษที่ปราศจากกรดและเก็บไว้ในห้องนิรภัยที่ถูกสร้างขึ้นตามมาตรฐานความต้องการการดูแลรักษา.



มหากาพย์แขวนโชคยูเนสโกได้รับการส่งโดยมาเลเซียเป็นมรดกโลกที่จะถูกรวมอยู่ในรายชื่อของหน่วยความจำ หน่วยความจำของโลกของโลกในปี 2001 ลงทะเบียน