VALIDITY OF INSTRUMENT Asserting va

VALIDITY OF INSTRUMENT
Asserting validity involved issues of the truth and correctness of a statement and whether you are measuring what you think you are measuring. Ary and Razavieh ( 1990) posited that validity of an instrument is an extent to which it measure what one thinks it is measuring and it is always specific to a particular purpose for which the instrument is being used. Salvia et. al ( 1991) stated that validity concerns the appropriateness of the inferences that can be made on the basis of test results. In other ward, validity indicates the instrument’s accuracy (Lodica, 2006). Further, Mc Burney & White (2007, p 139) view validity as an indication of accuracy in terms of the extent to which a research conclusion corresponds with reality. The foregoing suggests that validity hinges on the extent to which meaningful and appropriate inferences or decisions are made on the basis of scores derived from the instrument used in a research

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความถูกต้องของเครื่องมือการประเมิน ยืนยันเริ่มตั้งแต่ปัญหาของความจริงและความถูกต้องของคำสั่งและตารางที่ 5 แสดงวัดสิ่งที่คุณคิดว่า คุณจะวัด Ary และ Razavieh (1990) ดังนั้นว่า อายุของตราสารเท่าที่วัดสิ่งที่หนึ่งคิดว่า มันเป็นวัด และก็มักจะเฉพาะสำหรับวัตถุประสงค์เฉพาะซึ่งมีการใช้เครื่องมือ ซัลเวีย et อัล (1991) กล่าวว่า ความถูกต้องเกี่ยวกับความเหมาะสมของ inferences ที่สามารถทำบนพื้นฐานของผลการทดสอบ ใน ward อื่น แสดงความแม่นยำความถูกต้องของเครื่องโดย (Lodica, 2006) เพิ่มเติม เบอร์นีแม็คและสีขาว (2007, p 139) ดูความถูกต้องเป็นตัวชี้วัดความถูกต้องในแง่ของขอบเขตที่สรุปงานวิจัยที่สอดคล้องกับความเป็นจริง ดังกล่าวแสดงให้เห็นว่า มีผลบังคับใช้แล้วแต่ขอบเขตที่ inferences หรือตัดสินใจที่มีความหมาย และเหมาะสมจะทำบนพื้นฐานของคะแนนที่ได้จากเครื่องมือที่ใช้ในการวิจัยเป็น