Si PelitSeorang yang sangat pelit m

Si Pelit
Seorang yang sangat pelit mengubur emasnya secara diam-diam di tempat yang dirahasiakannya di tamannya. Setiap hari dia pergi ke tempat dimana dia mengubur emasnya, menggalinya dan menghitungnya kembali satu-persatu untuk memastikan bahwa tidak ada emasnya yang hilang. Dia sangat sering melakukan hal itu sehingga seorang pencuri yang mengawasinya, dapat menebak apa yang disembunyikan oleh si Pelit itu dan suatu malam, dengan diam-diam pencuri itu menggali harta karun tersebut dan membawanya pergi.
Ketika si Pelit menyadari kehilangan hartanya, dia menjadi sangat sedih dan putus asa. Dia mengerang-erang sambil menarik-narik rambutnya. Satu orang pengembara kebetulan lewat di tempat itu mendengarnya menangis dan bertanya apa saja yang terjadi.
"Emasku! oh.. emasku!" kata si Pelit, "seseorang telah merampok saya!"
"Emasmu! di dalam lubang itu? Mengapa kamu menyimpannya disana? Mengapa emas tersebut tidak kamu simpan di dalam rumah dimana kamu dapat dengan mudah mengambilnya saat kamu ingin membeli sesuatu?"
"Membeli sesuatu?" teriak si Pelit dengan marah. "Saya tidak akan membeli sesuatu dengan emas itu. Saya bahkan tidak pernah berpikir untuk berbelanja sesuatu dengan emas itu." teriaknya lagi dengan marah.
Pengembara itu kemudian mengambil sebuah batu besar dan melemparkannya ke dalam lubang harta karun yang telah kosong itu.
"Kalau begitu," katanya lagi, "tutup dan kuburkan batu itu, nilainya sama dengan hartamu yang telah hilang!"
Harta yang kita miliki sama nilainya dengan kegunaan harta tersebut.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลภ
ทองฝังตระหนี่มากแอบเก็บซ่อนไว้ที่ใดที่หนึ่งในสวน ทุกวันเขาไปยังสถานที่ที่เขาฝังทองขุดและนับย้อนกลับไปหนึ่งโดยหนึ่งเพื่อให้แน่ใจว่าไม่มีทองจะหายไป เธอเป็นคนมักจะทำมันเพื่อขโมยกำลังเฝ้าดูคุณสามารถคาดเดาสิ่งที่ถูกซ่อนอยู่โดยโลภและกลางคืนมีโจรเจ้าเล่ห์ขุดหาสมบัติและเอาเขาออกไป
เมื่อโลภตระหนักถึงความสูญเสียของความมั่งคั่งของเขาก็กลายเป็นเศร้ามาก และความสิ้นหวัง เธอได้รับเสียงสวดและดึงผมของเธอ นักท่องเที่ยวที่เกิดขึ้นจะต้องผ่านที่ได้ยินในน้ำตาและถามว่าเกิดอะไรขึ้น
"ทองของฉัน! โอ้ .. ทองของฉัน!" โลภกล่าวว่า "มีคนปล้นฉัน!"
"ทองของคุณ! ในหลุมที่ทำไมคุณไม่ใส่มันมี? ทำไมคุณไม่เก็บทองในบ้านที่คุณสามารถเรียกมันเมื่อคุณต้องการที่จะซื้ออะไร?"
"ซื้ออะไร? " โลภตะโกนด้วยความโกรธ "ผมจะไม่ซื้ออะไรด้วยทอง. ฉันไม่เคยคิดแม้แต่จะซื้อสิ่งที่มีทอง." ตะโกนด้วยความโกรธอีกครั้ง
เดินทางแล้วเอาก้อนหินขนาดใหญ่และโยนมันลงไปในหลุมสมบัติเป็นที่ว่างเปล่า
"จากนั้น" เขายังคง "หน้าปกและฝังหินเท่ากับความมั่งคั่งที่ได้รับการสูญเสีย!"
สินทรัพย์ เรามีค่าเดียวกันกับการใช้งานของทรัพย์สินที่