Masakan Indonesia adalah salah satu

Masakan Indonesia adalah salah satu tradisi kuliner yang paling kaya di dunia, dan penuh dengan cita rasa yang kuat.[1] Kekayaan jenis masakannya merupakan cermin keberagaman budaya dan tradisi Nusantara yang terdiri dari sekitar 6.000 pulau berpenghuni, dan menempati peran penting dalam budaya nasional Indonesia secara umum. Hampir seluruh masakan Indonesia kaya dengan bumbu berasal dari rempah-rempah seperti kemiri, cabai, temu kunci, lengkuas, jahe, kencur, kunyit, kelapa dan gula aren dengan diikuti penggunaan teknik-teknik memasak menurut bahan, dan tradisi-adat yang terdapat pula pengaruh melalui perdagangan yang berasal seperti dari India, Tiongkok, Timur Tengah, dan Eropa.

Pada dasarnya tidak ada satu bentuk tunggal "masakan Indonesia", tetapi lebih kepada, keanekaragaman masakan daerah yang dipengaruhi secara lokal oleh kebudayaan Indonesia serta pengaruh asing. Sebagai contoh, beras yang diolah menjadi nasi putih, ketupat atau lontong (beras yang dikukus) sebagai makanan pokok bagi mayoritas penduduk Indonesia, namun untuk bagian timur lebih umum dikonsumsi sagu, jagung, singkong, dan ubi jalar. Bentuk penyajian umum sebagian besar makanan Indonesia terdiri atas makanan pokok dengan lauk-pauk berupa daging, ikan atau sayur di sisi piring.

Sepanjang sejarahnya, Indonesia telah terlibat dalam perdagangan dunia berkat lokasi, dan sumber daya alamnya. Teknik memasak, dan bahan makanan asli Indonesia berkembang, dan kemudian dipengaruhi oleh seni kuliner India, Timur Tengah, Cina, dan akhirnya Eropa. Para pedagang Spanyol dan Portugis membawa berbagai bahan makanan dari benua Amerika jauh sebelum Belanda berhasil menguasai Indonesia. Pulau Maluku yang termahsyur sebagai "Kepulauan Rempah-rempah", juga menyumbangkan tanaman rempah asli Indonesia kepada seni kuliner dunia. Seni kuliner kawasan bagian timur Indonesia mirip dengan seni memasak Polinesia dan Melanesia.

Masakan Sumatera, sebagai contoh, seringkali menampilkan pengaruh Timur Tengah, dan India, seperti penggunaan bumbu kari pada hidangan daging, dan sayurannya, sementara masakan Jawa berkembang dari teknik memasak asli nusantara. Unsur budaya masakan Cina dapat dicermati pada beberapa masakan Indonesia. Masakan seperti bakmi, bakso, dan lumpia telah terserap dalam seni masakan Indonesia.

Beberapa jenis hidangan asli Indonesia juga kini dapat ditemukan di beberapa negara di benua Asia. Masakan Indonesia yang populer seperti sate, rendang, dan sambal juga digemari di Malaysia dan Singapura. Bahan makanan berbahan dasar dari kedelai seperti variasi tahu dan tempe, juga sangat populer. Tempe dianggap sebagai penemuan asli Jawa, adaptasi lokal dari fermentasi kedelai. Jenis lainnya dari makanan fermentasi kedelai adalah oncom, mirip dengan tempe tapi menggunakan jenis jamur yang berbeda, oncom sangat populer di Jawa Barat.

Makanan Indonesia umumnya dimakan dengan menggunakan kombinasi alat makan sendok pada tangan kanan, dan garpu pada tangan kiri, meskipun demikian di berbagai tempat (seperti Jawa Barat dan Sumatera Barat) juga lazim didapati makan langsung dengan tangan telanjang.

Di restoran atau rumah tangga tertentu lazim menggunakan tangan untuk makan, seperti restoran boga bahari, restoran tradisional Sunda dan Padang, atau warung tenda pecel lele dan ayam goreng khas Jawa Timur. Tempat seperti ini biasanya juga menyajikan kobokan, semangkuk air kran dengan irisan jeruk nipis agar memberikan aroma segar. Semangkuk air ini tidak untuk diminum; hanya digunakan untuk mencuci tangan sebelum, dan sesudah makan dengan menggunakan tangan telanjang.

Menggunakan sumpit untuk makan lazim ditemui di restoran yang menyajikan masakan Cina yang telah teradaptasi kedalam masakan Indonesia seperti bakmi atau mi ayam dengan pangsit, mi goreng, dan kwetiau goreng (mi pipih goreng, mirip char kway teow).

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อาหารอินโดนีเซียเป็นหนึ่งในประเพณีการทำอาหารที่ร่ำรวยที่สุดในโลกและเต็มไปด้วยรสชาติที่แข็งแกร่ง. [1] ความมีชีวิตชีวาของอาหารของมันเป็นภาพสะท้อนของความหลากหลายของวัฒนธรรมและขนบธรรมเนียมประเพณีของหมู่เกาะซึ่งประกอบด้วย 6,000 เกาะอาศัยและตรงบริเวณที่มีบทบาทสำคัญในวัฒนธรรมแห่งชาติอินโดนีเซีย โดยทั่วไปแล้ว เกือบทั้งหมดอาหารอินโดนีเซียที่อุดมไปด้วยเครื่องเทศที่ได้มาจากเครื่องเทศเช่นลูกจันทน์เทศ, พริกไทย, วันที่หลักข่าขิงข่าขมิ้นมะพร้าวและน้ำตาลปี๊บตามด้วยการใช้เทคนิคของการทำอาหารตามวัสดุและประเพณีที่มีผลกระทบ ผ่านการค้าที่เกิดขึ้นทั้งจากอินเดียจีนตะวันออกกลางและยุโรป. โดยทั่วไปมีไม่ได้เป็นหนึ่งเอกพจน์ "อาหารอินโดนีเซีย" แต่ความหลากหลายของอาหารในภูมิภาคที่ได้รับอิทธิพลจากวัฒนธรรมในประเทศอินโดนีเซียและอิทธิพลจากต่างประเทศ ยกตัวอย่างเช่นข้าวแปรรูปเป็นข้าวขาวมะพร้าวหรือวานิลลา (ข้าวสวย) เป็นอาหารหลักส่วนใหญ่ของประชากรของอินโดนีเซีย แต่ไปทางทิศตะวันออกเป็นที่นิยมบริโภคมากขึ้นแป้งข้าวโพดมันสำปะหลังและมันฝรั่งหวาน รูปแบบที่พบมากที่สุดของงานนำเสนอของอาหารอินโดนีเซียประกอบด้วยอาหารหลักกับอาหารของเนื้อปลาหรือผักเคียง. ตลอดประวัติศาสตร์ของอินโดนีเซียได้มีส่วนเกี่ยวข้องในการค้าโลกเนื่องจากสถานที่ของตนและทรัพยากรธรรมชาติ เทคนิคการทำอาหารและส่วนผสมพื้นเมืองไปยังประเทศอินโดนีเซียขยายตัวและต่อมาได้รับอิทธิพลจากศิลปะการทำอาหารของอินเดียตะวันออกกลาง, จีน, ยุโรปและในที่สุด พ่อค้าสเปนและโปรตุเกสนำอาหารจากทวีปอเมริกานานก่อนที่ชาวดัตช์จัดการเพื่อควบคุมอินโดนีเซีย โมเกาะที่มีชื่อเสียงในฐานะ "หมู่เกาะเครื่องเทศ" ก็มีส่วนทำให้พืชเครื่องเทศพื้นเมืองไปยังประเทศอินโดนีเซียสู่โลกของศิลปะการทำอาหาร ศิลปะการทำอาหารภาคตะวันออกอินโดนีเซียคล้ายกับโพลินีเชียและศิลปะ Melanesian ของการปรุงอาหาร. ทำอาหารสุมาตราเช่นมักจะแสดงให้เห็นอิทธิพลของตะวันออกกลางและอินเดียเช่นการใช้สมุนไพรในการปรุงอาหารแกงเนื้อสัตว์และผักในขณะที่อาหารชวาวิวัฒนาการมาจากเทคนิคการทำอาหารเดิมหมู่เกาะ วัฒนธรรมจีนสามารถสังเกตได้ในบางด้านอาหารอินโดนีเซีย อาหารเช่นก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นและปอเปี๊ยะถูกดูดซึมในศิลปะการทำอาหารของอินโดนีเซีย. หลายชนิดของอาหารอินโดนีเซียแท้ตอนนี้ยังสามารถพบได้ในหลายประเทศในเอเชีย อินโดนีเซียอาหารยอดนิยมเช่นสะเต๊ะ Rendang และซัมบัลยังเป็นที่นิยมในประเทศมาเลเซียและสิงคโปร์ ส่วนผสมของอาหารที่ทำจากถั่วเหลืองเช่นเต้าหู้เทมเป้และรูปแบบยังเป็นที่นิยมมาก เทมถือเป็นการค้นพบต้นฉบับของ Java การปรับตัวในท้องถิ่นของถั่วเหลืองหมัก ประเภทอื่น ๆ ของอาหารถั่วเหลืองหมักเป็น oncom คล้ายกับเทมเป้ แต่ใช้ชนิดของเชื้อรา oncom ที่นิยมมากในเวสต์. อาหารกินโดยทั่วไปกับอินโดนีเซียโดยใช้การรวมกันของช้อนมีดในมือข้างขวาของเขาและส้อมในมือซ้ายแม้ว่าในที่แตกต่างกัน สถานที่ (เช่นชวาตะวันตกและทิศตะวันตกของเกาะสุมาตรา) นอกจากนี้ยังพบบ่อยรับประทานอาหารด้วยมือเปล่า. ในร้านอาหารโดยเฉพาะหรือใช้ในครัวเรือนทั่วไปใช้มือกินเช่นร้านอาหารทะเลที่ร้านอาหารแบบดั้งเดิมและการเล่นกอล์ฟหรือร้านค้าเต็นท์ปลาดุกทอดและไก่ทอดพิเศษ ชวาตะวันออก สถานที่เช่นนี้มักจะยังทำหน้าที่ชามนิ้วชามน้ำประปากับชิ้นของมะนาวจะให้กลิ่นหอมสดชื่น ชามน้ำไม่ได้สำหรับดื่ม จะใช้สำหรับการล้างมือก่อนและหลังอาหารโดยใช้มือเปล่า. ใช้ตะเกียบในการกินที่พบได้ทั่วไปในร้านอาหารที่ให้บริการอาหารจีนได้รับการดัดแปลงเป็นอาหารอินโดนีเซียเช่นก๋วยเตี๋ยวไก่หรือก๋วยเตี๋ยวเกี๊ยวบะหมี่ทอดและ kwetiau ทอด (ก๋วยเตี๋ยวแบน การปรุงอาหารถ่านก๋วยเตี๋ยวที่คล้ายกัน)