Sastra lisan adalah bagian dari tra

Sastra lisan adalah bagian dari tradisi yang berkembang di tengah rakyat jelata yang menggunakan bahasa sebagai media utama. Sastra lisan ini lebih dulu muncul dan berkembang di masyarakat daripada sastra tulis. Dalam kehidupan sehari-hari, jenis sastra ini biasanya dituturkan oleh seorang ibu kepada anaknya, seorang tukang cerita pada para pendengarnya, guru pada para muridnya, ataupun antar sesama anggota masyarakat. Untuk menjaga kelangsungan sastra lisan ini, warga masyarakat mewariskannya secara turun temurun dari generasi ke generasi. Sastra lisan sering juga disebut sebagai sastra rakyat, karena muncul dan berkembang di tengah kehidupan rakyat biasa.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สร้างจากเล่า Sastra ที่มีการเติบโตระหว่างคนที่ใช้ภาษาเป็นสื่อหลัก นี้ pre-empt Sastra lisan ปรากฏ และเติบโตในชุมชน sastra ในชีวิตประจำวัน sastra ชนิดนี้คือมักจะพูด โดยแม่กับลูกชายของเธอ เรื่องเกี่ยวกับครูที่ล่อใจ ', นักเรียน ', หรือสมาชิกของสาธารณะ เพื่อให้ความต่อเนื่องของช่องปาก sastra ชุมชนประชาชนได้ในสยามจากรุ่นอื่น Sastra ปากมักจะยังเรียกว่า sastra คน เพราะปรากฏ และเติบโตในช่วงกลางชีวิตของคนธรรมดา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เป็นส่วนหนึ่งของประเพณีในช่องปากที่พัฒนาในคนที่ใช้ภาษาเป็นสื่อหลัก นี้ปากวรรณกรรมปรากฏตัวครั้งแรกและได้รับการพัฒนาในชุมชนของการเขียนวรรณกรรม ในชีวิตประจำวันประเภทนี้เป็นภาษาพูดโดยปกติแม่กับลูกชายของเธอเล่าในกลุ่มผู้ชมของเขาครูที่นักเรียนหรือในหมู่สมาชิกของประชาชน เพื่อรักษาปากวรรณกรรมนี้คนผ่านมันลงมาจากรุ่นสู่รุ่น ปากวรรณกรรมมักจะเรียกว่าวรรณกรรมพื้นบ้านที่มันโผล่ออกมาและการพัฒนาในชีวิตของคนธรรมดาสามัญ