Sang Kancil dan Sang GajahBermulala

Sang Kancil dan Sang Gajah

Bermulalah kisah pada suatu petang sang kancil yang cerdik bersiar-siar didalam hutan belantara. Sedang ia bersiar-siar tiba-tiba sang kancil telah terjatuh ke jurang yang amat dalam. Ia cuba untuk keluar berkali-kali malangnya tidak berjaya.

Setelah segala usaha yang dilakukan adalah sia-sia, sang kancil pun berfikir;

“Macam mana aku nak keluar dari lubang yang sangat dalam ini”

Setelah lama berfikir namun tiada idea yang bernas untuk sang kancil keluar dari lubang tadi, namun sang kancil tetap tidak mahu berputus asa.

Dalam kebuntuan mencari idea, sang kancil telah terdengar bunyi tapak kaki yang besar.

“Kalau bunyi tapak kaki macamni, ni tak lain, mesti gajah ni!”


Kemudian Sang Kancil mendapat satu idea yang bernas untuk menyelamatkan diri untuk keluar dari lubang.

Kemudian sang gajah yang lalu itupun menegur sang kancil;

“Eh sang kancil, tengah buat apa?” Tanya si Gajah.

“Menyelamatkan diri!”

“Dari apa?” Tanya gajah lagi.

“Dari bahaya, cuba tengok atas, langit nak runtuh, dah hitam” Balas sang kancil.

Gajah yang dungu ini pun terus mempercayai sang kancil bulat-bulat.

“Habis tu macam mana nak selamatkan diri?” Tanya si gajah.

“Masuklah sekali dalam lubang ini, kalau langit runtuh pun selamat kita dekat sini”

Tanpa berfikir panjang sang gajah pun terus melompat ke dalam lubang untuk menyelamatkan dirinya. Kemudian sang kancil pun mengambil kesempatan untuk melompat di atas badan gajah dan terus keluar dari lubang yang dalam itu.
“Haha, padan muka engkau, selamat aku” Kemudian sang kancil pun berlalu pergi meninggalkan sang gajah yang masih terpinga-pinga di dalam lubang tadi”.


Seronok juga bila membaca cerita kanak-kanak begini. Teringat masa kecil dulu, inilah cerita dongeng dan turun temurun yang diwarisi dari zaman berzaman. Namun bila difikirkan kembali, apa yang cuba untuk disampaikan melalui cerita ini?

Jadilah seperti sang kancil yang cerdik tapi tak baik?

Atau jadilah seperti sang gajah yang baik tapi tak cerdik?

“Orang baik tak cerdik akan ditipu, orang yang cerdik tapi tak baik akan menipu”

Jangan jadi sang kancil seperti dalam cerita tadi kerana sang kancil yang cerdik tapi tak baik telah menipu sang gajah untuk menyelamatkan diri. Juga jangan jadi seperti sang gajah kerana walaupun baik tapi tak cerdik akan ditipu.

Jadi tiada pilihan lain selain jadi orang yang cerdik dan baik kerana orang yang sebegini tidak akan ditipu juga tidak menipu. Dan pengakhiran cerita sang kancil dan sang gajah itu sepatutnya begini.

“Eh, sang kancil, tengah buat apa?” Tanya sang gajah.

“Aku terjatuh dalam lubang yang besar inilah, dah berkali-kali aku cuba untuk keluar tapi tak berjaya, bagaimana kalau engkau berjaya tolong aku untuk keluar dari sini, aku akan bagi tebu yang paling besar di dalam hutan rimba ini!” balas sang kancil

“Oh, ye ke, baiklah tapi aku nak keluarkan engkau bagaimana?”

“Cuba engkau tengok sekeliling, mana tau ada dahan kayu ke pokok tumbang ke untuk keluarkan aku dari lubang ini”

“Oh aku Nampak ada dahan kayu”

Kemudian sang gajah menggunakan kekuatannya menolak tunggul kayu dan menggunakan belalainya untuk menolak tunggul kayu ke dalam lubang.

Kemudian sang kancil pun keluar dari lubang itu dan seperti yang dijanjikan, memberikan sang gajah tebu yang paling besar dalam hutan rimba

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ซาง Kancil และซางช้างเริ่มเรื่องที่ยามเย็นแสง kancil แนะที่หลบในป่า ก็เดินเล่นก็ร้อง kancil ตกช่องที่มีความลึกมาก เขาพยายามเลิกหลายครั้งแต่ไม่สำเร็จหลังจากความพยายามเป็นลม ๆ แล้ง ๆ ซาง kancil แม้ความคิด"ดิฉันต้องการออกจากหลุมที่มากในนี้"หลังจากคิดนานแต่ไม่มีไอเดียซาง kancil ออกก่อนหน้านี้ แต่ซาง kancil คงไม่ต้องการให้ขึ้นในการล็อกตายค้นไอเดีย ซาง kancil ได้ยินเสียงเท้าขนาดใหญ่ถ้าเสียงเท้าให้ ni ตากช้างอื่น ๆ ดังนิ"แล้ว Sang Kancil ได้ที่บันทึกเองจะออกจากหลุมจากนั้น ซางช้างแล้วแม้ว่า ตำหนิซาง kancil"เอ๊ะ สัง kancil เซ็นทรัลทำอะไร" ถามช้างศรี"ช่วยตัวเอง"จากอะไร" ถามช้างอีก"จากอันตราย พยายามดูสวรรค์ ต้องยุบ ดำ" ตอบซาง kancilช้างให้เชื่อ dungu นี้แม้ซาง kancil รอบรอบไป"หมด tu นาคบันทึกวิธีตัวเอง? " ถามช้างศรี"ใส่ครั้งเดียวในหลุมนี้ ถ้าสวรรค์ยุบแล้วปลอดภัยเราที่นี่"โดยไม่คิดแม้แต่นานไปกระโดดช้างสังให้หลุมเพื่อช่วยชีวิตเขา จากนั้น ซาง kancil แม้เอาโอกาสที่จะกระโดดในร่างกายของช้าง และโดยตรง จากรูมัน"ฮาฮา ตรงกับใบหน้าคุณ ปลอดภัยฉัน"จาก นั้นซาง kancil ผ่านไปลาซางช้างยังคง terpinga pinga ในหลุมตอนนี้ "นอกจากนี้ เมื่ออ่านเรื่องราวของเด็กที่นี่อีก จำเวลาขนาดเล็กที่ใช้จะเป็น นี้เป็นเทพนิยาย และสยามที่สืบทอดมาจากยุคนั้น แต่เมื่อเขาคิดกลับ อะไรพยายามเสิร์ฟผ่านเรื่องนี้เป็นเหมือนการร้อง kancil หลบดีหรือจะเหมือนช้างร้องดี แต่หลบ"คนหลบไม่ดีจะถูกหลอก กลโกงหลบ แต่ดี"อย่าซาง kancil เหมือนในเรื่องราวข้างต้นนั้น เนื่องจากการสาง kancil ที่หลบ แต่ดีที่ได้รับการโกงซางช้างบันทึกเอง ยัง ไม่เหมือนช้างร้องเพราะดีได้แต่หลบจะถูกหลอกเพื่อให้มีตัวเลือกอื่น ๆ นอกเหนือจากเพื่อหลบคน และดีเช่นนี้ท่านจะไม่หลอก หรือหลอกลวง และโต้เถียงที่เรื่องราวของการสาง kancil และร้องกับช้างที่นี่"เอ๊ะ ซาง kancil เซ็นทรัลทำอะไร" ถามซางช้างตอบ "ฉันกำลังตกอยู่ในหลุมขนาดใหญ่ และหลายครั้งเป็นสิ่งที่ผมจะได้ออก แต่มันไม่ได้ประสบความสำเร็จ สิ่งเสริมโปรดช่วยฉันไปจากที่นี่ ผมสำหรับอ้อยที่ใหญ่ที่สุดในป่า" ซาง kancil"โอ้ เย่ไป โอเค แต่ผมต้องการเอาคุณอย่างไร""ลองคุณมองไปรอบ ๆ มีแท่งไม้ที่ต้นไม้เต่าลดลงลงถึงลบฉันออกจากหลุมนี้ ""โอ้ ฉันเห็นต้นไม้ไม้"ซางช้างแล้ว ใช้ตอไม้ลดลงของความแข็งแรงและการใช้ belalainya การปฏิเสธไม้ตอลงหลุมซาง kancil แล้วจากหลุม แล้วให้สัญญา เป็นซางอ้อยช้างที่ใหญ่ที่สุดในป่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

Sang Kancil และร้องเพลงช้าง

เริ่มต้นเรื่องราวของกวางสมาร์ทในเย็นวันหนึ่งของที่เดินอยู่ในถิ่นทุรกันดาร มันคือการสำรวจกวางก็ตกลงไปในหุบเขาลึก เขาพยายามที่จะหลบหนีหลายครั้ง แต่น่าเสียดายที่ไม่มีประโยชน์

หลังจากที่ทุกคนพยายามที่จะคุ้มค่ากวางได้คิด;

"ฉันจะต้องการออกจากหลุมนี้ลึกมาก"

หลังจากที่คิดว่ามาก แต่ไม่มีความคิดที่ดีสำหรับกวางออกจากหลุม แต่กวางก็ยังไม่ต้องการให้ขึ้น

ในการหยุดชะงักสำหรับความคิดที่กวางเคยได้ยินเสียงฝีเท้าที่ใหญ่

"ถ้าเสียงฝีเท้า macamni เป็นใครอื่นนี้จะต้องเป็นช้าง!"


จากนั้น Sang Kancil มีความคิดที่ยอดเยี่ยมที่จะช่วยตัวเองเพื่อให้ได้ออกจากหลุม

จากนั้นช้างซึ่งเป็นตำหนิกวาง;

"เอ๊ะกวางกลางสำหรับสิ่งที่?" ถามช้าง

"ช่วยตัวเอง!"

"ของอะไร" ถามช้างอีกครั้ง

"อันตรายพยายามที่จะมองขึ้นไปบนท้องฟ้าจะไปตก Dah ดำ" ตอบกลับของกวาง

นี้ช้างใบ้ยังคงเชื่อว่ากวางไปอย่างไม่ไยดี

"หลังจากนั้นวิธีที่เราสามารถช่วยตัวเองได้?" ถามช้าง

"ขั้นตอนที่หนึ่งในหลุมแม้ว่าท้องฟ้าได้ลดลงอย่างปลอดภัยเราปิดที่นี่"

โดยไม่คิดช้างยังคงที่จะกระโดดลงไปในหลุมที่จะช่วยตัวเอง แล้วกวางเอาโอกาสที่จะกระโดดขึ้นไปบนด้านบนของช้างแล้วออกจากหลุมในนั้น
"ฮ่า ๆ คุณเปิดการแข่งขันบันทึกฉัน" จากนั้นกวางล่วงลับไปแล้วออกจากช้างที่ยังคงสับสนในหลุม "


สนุกยังเมื่ออ่านเรื่องราวของเด็กเช่นนี้ ความทรงจำในวัยเด็กเคยเป็นนี้เป็นเทพนิยายและได้รับการถ่ายทอดทางพันธุกรรมจากเวลานมนาน แต่ถ้ากลับมาคิดในสิ่งที่กำลังพยายามที่จะได้รับการถ่ายทอดผ่านเรื่องนี้?

จะเป็นเหมือนกวางที่ฉลาด แต่ไม่ทั้งสอง?

หรือจะเป็นเหมือนช้างซึ่งเป็นสิ่งที่ดี แต่ไม่สมาร์ท?

"คนดีจะไม่ถูกหลอกหลบคนหลบ แต่ไม่ดีที่จะหลอกลวง"

ไม่เป็นเหมือนเรื่องราวของกวางเพราะกวางฉลาด แต่ไม่ใช่ทั้งสองถูกหลอกลวงช้างเพื่อเอาตัวรอด ยังไม่เป็นเช่นช้างเพราะแม้แต่ที่ดี แต่ไม่สมาร์ทที่จะหลอก

ดังนั้นจึงไม่มีทางเลือกอื่น ๆ กว่าที่จะมีคนที่ฉลาดและดีเพราะคนเหล่านี้จะไม่ถูกหลอกหรือหลอกลวง และจุดสิ้นสุดของเรื่องราวของกระต่ายและช้างที่ถูกควรจะเป็นเช่นนี้

"เอ๊ะกวางกลางสำหรับสิ่งที่?" ถามช้าง

"ผมตกลงไปในหลุมขนาดใหญ่ที่นี่ผมหลายครั้งผมพยายามที่จะได้รับการออก แต่ไม่ประสบความสำเร็จสิ่งที่ถ้าคุณมีการจัดการที่จะช่วยให้ฉันเพื่อให้ได้ออกจากที่นี่ฉันจะอ้อยที่ใหญ่ที่สุดในป่าของที่นี่!" ตอบกระต่าย

" โอ้จริงๆไม่เป็นไร แต่ฉันต้องการที่จะลบคุณได้อย่างไร? "

" แค่คุณมองไปรอบ ๆ ที่เป็นเอกภาพเป็นสาขาต้นไม้เพื่อต้นไม้ตกลงไปบนจะได้รับฉันออกจากหลุมนี้ "

" โอ้ฉันเห็นมีสาขาต้นไม้ "

จากนั้นช้างใช้อำนาจของตนที่จะปฏิเสธ ตอและการใช้ลำต้นของเขาที่จะผลักดันตอลงไปในหลุม

แล้วกวางออกจากหลุมมาเป็นสัญญาให้ช้างอ้อยที่ใหญ่ที่สุดในป่า