วันหนึ่งกระจงน้อยต้องการข้ามแม่น้ำที่มีเต็มไปด้วยจระเข้ผู้หิวกระหาย จระเข้ก็จ้องจะกินกระจงน้อยด้วยเหมือนกัน กระจงน้อยจึงคิดหาวิธีข้ามแม่น้ำได้วิธีหนึ่ง กระจงน้อยบอกจระเข้ว่า "ถ้าต้องการกินฉัน ก็ต้องเข้าแถวตอนเรียงหนึ่ง" กระจงน้อยบอกจระเข้ว่า "ถ้าต้องการกินฉัน ก็ต้องเข้าแถวตอนเรียงหนึ่ง!" จระเข้ตัวหนึ่งก็ถามกลับว่า "แล้วทำไมพวกข้าต้องทำอย่างนั้น" "ก็ฉันต้องการทดสอบความอดทนของพวกเจ้าน่ะสิ และที่สำคัญฉันก็ไม่อยากเป็นอาหารให้กับจระเข้ที่อ่อนแอด้วย" กระจงตอบด้วยสีหน้าท้าทาย เมื่อจระเข้ได้ยินกระจงตอบแบบนั้น ก็ไม่มีจระเข้ตัวใดอยากเป็นตัวทีอ่อนแอที่สุด จระเข้ทุกตัวจึงทำตามคำของกระจงน้อย ต่อแถวเรียงหนึ่งกันยาวจากจากแม่น้ำฝั่งหนึ่งไปยังอีกฝั่งหนึ่ง ระหว่างที่จระเข้วุ่นวายต่อแถว กระจงน้อยก็ชิงกระโดดเหยียบหลังจระเข้อย่างรวดเร็ว ทีละตัวไปเรื่อยๆ จนข้ามแม่น้ำได้ในที่สุด ปล่อยให้จระเข้ที่หลงกลทั้งงุนงง และโกรธต่อไป เรื่องนี้ก็สอนให้รู้ว่า แม้จะเป็นผู้ที่อ่อนแอกว่าก็สามารถเอาชนะผู้แข็งแกร่งกว่าได้ด้วยปัญญา