The tropical islands of the Pacific

The tropical islands of the Pacific have particularly high proportions of endemic species and subsequently contain three of the worlds 39 known global biodiversity hotspots (Mittermeier and others 2004). With rapidly growing human populations, pressure from natural resource extraction and the imminent impacts of climate change, this unique biodiversity is amongst the most threatened in the world (Woinarski 2010; Kier and others 2009;Kingsford and others 2009; Mittermeier and others 2004). In most Pacific nations this biodiversity crisis is driven by habitat loss and degradation, although other factors, such as invasive species, are also important (Kueffer and others 2010; Woinarski 2010; Kingsford and others 2009). These problems are exacerbated by poor community and political awareness of conservation issues and practices (Morrison and Buckley 2010). Despite commitments through National Biodiversity Strategy and Action Plans (NBSAPs) in association with the Convention on Biological Diversity (CBD), the presence of numerous non-government organ- isations (NGOs) and conservation programs, and increasing availability of funding, rapid habitat degradation and

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เกาะแปซิฟิกมีสัดส่วนที่สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งพันธุ์ยุง และต่อมาประกอบด้วยสามจุด (Mittermeier และอื่น ๆ 2004) ความหลากหลายทางชีวภาพสากลโลก 39 รู้จัก อย่างรวดเร็วเติบโตประชากรมนุษย์ ความดันจากสกัดทรัพยากรธรรมชาติ และผลกระทบพายุฝนฟ้าคะนองของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศ ความหลากหลายทางชีวภาพนี้เฉพาะเป็นท่ามกลางคามมากที่สุดในโลก (Woinarski 2010 Kier และอื่น ๆ 2009 ซิดนีย์และอื่น ๆ 2009 Mittermeier และผู้อื่น 2004) ในประเทศแปซิฟิกสุด วิกฤติความหลากหลายทางชีวภาพนี้ถูกควบคุม โดยอยู่อาศัยสูญเสียและย่อยสลาย แม้อื่น ๆ ปัจจัย เช่นในสายพันธุ์รุกราน สำคัญยัง (Kueffer และอื่น ๆ 2010 Woinarski 2010 ซิดนีย์และผู้อื่น 2009) ปัญหาเหล่านี้จะเลวร้ายตามชุมชนที่ยากจนและจิตสำนึกทางการเมืองปัญหาการอนุรักษ์และปฏิบัติ (มอร์ริสันและ Buckley, 2010) แม้ มีข้อผูกมัดทางกลยุทธ์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติและดำเนินการวางแผน (NBSAPs) กับอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ " (CBD), ของรัฐบาลไม่ใช่อวัยวะ-isations (Ngo) จำนวนมาก และอนุรักษ์โปรแกรม และความพร้อมเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วสร้างอยู่อาศัยเงินทุน และ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เกาะเขตร้อนของมหาสมุทรแปซิฟิกมีสัดส่วนที่สูงโดยเฉพาะอย่างยิ่งสายพันธุ์ถิ่นและต่อมามีสามของโลกที่รู้จักกัน 39 จุดความหลากหลายทางชีวภาพทั่วโลก (และคนอื่น ๆ Mittermeier 2004) ด้วยการเติบโตอย่างรวดเร็วของประชากรมนุษย์, ความกดดันจากการสกัดทรัพยากรธรรมชาติและผลกระทบที่ใกล้เข้ามาของการเปลี่ยนแปลงสภาพภูมิอากาศนี้ความหลากหลายทางชีวภาพที่ไม่ซ้ำกันเป็นหมู่คุกคามมากที่สุดในโลก (Woinarski 2010; Kier และอื่น ๆ 2,009; คิงส์และอื่น ๆ 2,009; Mittermeier และอื่น ๆ 2004) ในประเทศแปซิฟิกวิกฤตความหลากหลายทางชีวภาพมากที่สุดนี้เป็นแรงผลักดันจากการสูญเสียที่อยู่อาศัยและการย่อยสลายแม้ว่าปัจจัยอื่น ๆ เช่นการแพร่กระจายพันธุ์ยังมีความสำคัญ (Kueffer และอื่น ๆ 2,010; Woinarski 2010 คิงส์และอื่น ๆ 2,009) ปัญหาเหล​​่านี้จะมาจากชุมชนที่ยากจนและการรับรู้ทางการเมืองในประเด็นการอนุรักษ์และการปฏิบัติ (มอร์ริสันและบัคลี่ย์ 2010) แม้จะมีภาระผูกพันที่ผ่านกลยุทธ์ความหลากหลายทางชีวภาพแห่งชาติและแผนปฏิบัติการ (NBSAPs) ร่วมกับอนุสัญญาว่าด้วยความหลากหลายทางชีวภาพ (CBD) การปรากฏตัวของ organ- ไม่ใช่รัฐบาลหลาย isations (เอ็นจีโอ) และโครงการอนุรักษ์และความพร้อมในการระดมทุนที่เพิ่มขึ้นของการย่อยสลายที่อยู่อาศัยอย่างรวดเร็ว และ